Dag dagboeklezers,

Jaja, hier zijn we voor de eerste keer om uitgebreid verslag te brengen. De eerste week was een soort kennismakingsweek met José, met het land, met de voeding, de school, en nog veel meer… dus we zijn nog niet op de definitieve Stageplaats in Tena die op 8u van Quito ligt. Ook bekomen we nog van de vlucht.

We zijn goed aangekomen in Quito.
Daar hebben we een lift gekregen van José’s broer in de pick-up (voor de niet Spaanssprekenden onder ons: José wordt uitgesproken als Chosé)
We zaten gezellig met vier volwassen personen op de achterbank. Geen mens die hier aan veiligheid denkt. (Wees niet ongerust mensen ;) )
Na twee uur rijden kwamen we in Otavalo aan.
Als we bijna op onze ‘voorlopige’ eindbestemming waren zijn we toch in slaapgevallen want we waren VERSLETEN van de trip tot nu toe. Zeker als je weet dat we de dag ervoor bijna niet geslapen hebben. (40u wakker)
Het hostelletje waar we overnachtten zag er goed uit. We hebben twee kamers. De Thijskamer en de Sarahkamer. De Thijskamer bestond uit 1 tweepersoonsbed en de Sarahkamer uit 2 aparte bedden. OF was het nu omgekeerd????
Sarah dacht dat het 1 bed voor haar was en 1 voor haar bagage. Mopje ;)

De eerste morgen,
Sarah was nog lekker lui aan het slapen. (de twee jongens waren jaloers) Thijs en Thijs waren al tegen 5.45u wakker. We hadden een beetje last van het uurverschil.(Als het bij jullie 12u in de middag is, is het bij ons nog maar 6 u s’morgens)

José kwam ons oppikken rond 10u, hij stelde ons zijn familie voor.Neven, nichten,mama,papa, broersssss, zussen, ………. Jullie hebben er geen idee van hoeveel het er waren en hoe groot ze zijn (of liever hoe klein) Thijs en Thijs voelen zich als reuzen.
Die dag zijn we met iedereen gebakken vis gaan eten bij een groot meer. Jaja, Thijs D. was verrast dat je met de handen mocht eten. Na veel getreuzel was hij er toch echt mee weg.
Nadien hebben we daar genoten van de omgeving. Sarah en Thijs D. gingen pedalootje varen met de neef Diego (Sarah zag hem al volledig zitten=mopje )en nicht Diana.


S’avonds zijn we opnieuw gaan eten: kip en rijst + vieze groeten voor de volle 1.5 dollar.(Als je een Ecuadoriaan ziet dan zit die te eten. Ze eten hier ook niet voor niets 3 per dag.)
Nadien een dansje geplaceert maar na 15min buitengegooid omdat er teveel jonge gasten waren. Dus moesten we een alternatief vinden. We zijn op een voetbalfestijn terrecht gekomen. Dit was het enigste die open was. Er werd op z’n Ecuadoriaans gedanst.

Het spannendste avontuur van die dag was dat we vastzaten met de pick up. We moesten achteruit de berg op rijden. Dit lukte niet. José probeerde, het lukte niet. Thijs C. probeerde, het lukte niet. 1 Man die eerst wat met de GRINGO’S (zo noemen ze ons, de buitenlanders) aan het lachen waren. Thijs C. heeft nadien verder gereden want José was het beu. Een hele ervaring.Berg op berg af.

Dag 2
Opnieuw was iedereen vroeg wakker uitgenomen….. Ik hoef het niet te typen zeker?
Als Sarah wakker was hebben we de stad Otavalo onveilig gemaakt. We hebben er de toerist uitgehangen. We gingen winkeltje in, winkeltje uit. Maar na 10 winkeltjes hadden we het wel al gezien. Ze verkopen overal hetzelfde. Toch bleef Thijs D. maar gaan.(goan goan en bluven goan)

In de middag nam José ons mee in de gele pick-up naar een waterval. Echt prachtig om te zien. We waren alledrie doorweekt door de waterval. We kregen niet genoeg van al dat water en we zijn nog naar een ander meer getrokken: ……….
(Dank aan onze reisgids José dat we dit alles kunnen bezoeken met de wagen. Anders hadden we al dit moois nooit kunnen zien)

Tijdens de terugtocht van het meer zijn we nog gestopt in CuiCocha. Een dorpje van leermakers. Die kans konden we niet laten liggen en we hebben er elk iets gekocht. Rarara wat?

S’avonds opnieuw op restaurant want we kunnen niet koken op ons appartementje,hostel.
Het was er zeer gezellig. Wel was het jammer dat Sarah haar salaatje uit 4 sneetjes tomaat met mozarella bestond. Het kind was uitgehongerd.
Thijs D. zijn stembanden waren gesmeerd door een pintje en daardoor zong hij heel de avond.

Dag 3:

José had vandaag een verrassing. Wel moesten we lang rijden 1.5u. We passeerden prachtige natuur met cactussen en mooie bloemen.
We gingen naar een warmwaterbron . Het warm water kwam uit de grond en was verwarmd door de omliggende vulkaan. Het was zalig!!
We hebben er toch wel 4u gezeten.
Nadien kwamen we thuis, hebben iets gegeten en gingen slapen.

Dag 4:

We hebben vandaag 2 scholen bezocht om een beeld te krijgen van hoe de scholen er hier uitzien. En waaraan we ons kunnen verwachten op onze stageplaats niet ver van Tena. Een echte vergelijking zal niet mogelijk zijn omdat de school in Otavalo een rijke school is waar er 700 kinderen zitten. Op onze stageplaats zullen er maar 40 tal kinderen zitten.
De kinderen waren zeer vriendelijk, lief, sociaal, mooi ….

Eenmaal terug bij ons hotel hebben we samen met Thijs D. een prachtige gitaar gezocht. S’avonds probeerden we onze blog te updaten. Helaas lukt het posten van Foto’s niet zo goed. Hopelijk vinden we er iets op.

Nadien hebben we pizza gegeten en geproefd van de waterpijp in een gezellige baar met saaie muziek. Gelukkig nam “ONZE” muzikant het over. Hij zong leuke meezingers onder begeleiding van een gitaar.

Dag 6:

Vroeg opstaan want we gaan naar de hoofdstad Quito waar we de eerste dag geland waren.Sarah, José en Thijs C. hebben de stad wat verkend. Thijs D.(die zichzelf Matteo laat noemen) werd rondgeleid door een plaatselijke kennis.
‘s avond hebben we een vriendin van José leren kennen. Een zeer lieve dame.
We hebben s’avond een tequila feestje gebouwd. We zaten om 5. 30 u in ons bed.

Tot volgende keer voor een korter verlag.
BESOS!!!

Het is weldra Carnaval,
Carnaval leeft hier echt onder de mensen, de kinderen en ook volwassenen vullen ballonnetjes met water en gooien er mee of spuiten met schuimbussen.
Jajah we hebben er ook al van langs gehad, Sarah en Thijs Dj. Werden aangevallen met een lading waterballonnetjes. Sarah kreeg er één recht op haar gezicht waardoor haar bril afviel. (bril nog intact) Ook hebben we al eens in de stad wat water op ons gekregen, of wat schuim… dit is echter niet zo erg, want het is hier gelukkig niet zo koud. Alleen ’s avonds is het wel frisjes.


Sarah thijs en thijs.